Dag lieve Velvet. 12-09-2018 -- 24-09-2018
Jij werd geboren als eerste pupje, maar daar ging het ook
meteen al mis. Je werd geboren als ‘sterrenkijker’ en kwam met je gezicht
omhoog in plaats van je gezicht naar beneden naar buiten. Je voorpootjes waren
naar achteren gevouwen. Dit alles maakte dat het een moeilijke bevalling was.
De dagen na de bevalling dachten (en hoopten) wij dat je
ietwat verwrongen lijfje vanzelf weer recht zou trekken, zoals bij sommige
andere fokkers gebeurd was. Je lijfje
boog namelijk naar rechts en we zagen aan de vachtinzet op je rug ook dat er
iets vreemds was.
Omdat je alleen maar op je zij kon schuiven en een afwijking
naar rechts had, moesten we je om de twee uur aanleggen omdat je broers en
zussen je anders steeds voor zouden zijn en jij zou verhongeren. Onze hoop was
dat als we je zouden helpen tot je kon lopen, jij jezelf weer zou kunnen
redden.
Op dag vijf hebben we een osteopaat thuis laten komen om jou
te behandelen en daarna was je wel rustiger. Dus de klachten die door de
bevalling ontstaan waren, verdwenen. Maar helaas bleef jij steeds op je zij
liggen en je kopje bleef alleen maar naar rechts gaan, dus ik begon je
fysiotherapie en massages te geven.
Helaas zagen we geen verbetering, dus we namen je gisteren
(24 september) mee naar de dierenarts voor verder onderzoek. De dierenarts
constateerde een vergroeide rug en je had ook neurologische problemen. Haar
advies was om je te laten gaan, want door je verwrongen lijfje zou je later
steeds meer lichamelijke klachten gaan ontwikkelen en je zou waarschijnlijk nooit
gaan lopen. Dat gunnen we je niet, kleine knuffel. Ook je gedrag zou zeer
waarschijnlijk afwijkend blijven. Ondanks dat je geen pijn leek te hebben, vonden
wij dat we je zoals de dierenarts adviseerde, moesten laten gaan. Maar wat doet
het pijn, na bijna twee weken zeer intensief voor je gezorgd te hebben en met
je gewerkt te hebben.
Dag kleine schat, het ga je goed.
Goodbye
dear Velvet.
You were
born as the first puppy, but it went wrong immediately. You were born as a
'stargazer' and came up with your face up instead of your face down. Your front
legs were folded backwards. All this made it a difficult delivery.
The days
after your birth we thought (and hoped) that your slightly twisted body would
automatically straighten again, as happened with some other breeders. Your body
bent to the right and we saw from the coat on your back also that there was
something strange about your back.
Because you
could only slide on your side and have a deviation to the right, we had to put
you on a nipple every two hours because your brothers and sisters would always
be ahead of you and you would starve. Our hope was that if we were to help you
until you could walk, you could help yourself again.
On day five
we had an osteopath come to our home to treat you and after that you were
calmer. So the pains that were caused by the delivery disappeared. But
unfortunately you kept lying on your side and your head just kept going to the
right, so I started giving you physiotherapy and massages.
Unfortunately,
we did not see any improvement, so we took you to the vet for further research
yesterday (September 24). The vet noticed a fused back and you also had
neurological problems. Her advice was to let you go, because your distorted
body would later develop more and more physical symptoms and you would probably
never be able to walk. We did not want that for you, little cuddle bear. Your
behavior would also probably remain abnormal. Although you did not seem to have
any pain, we felt that we should let you go as the vet advised us. But it hurts
like hell, after almost two weeks of intensive care for you and having worked
with you.
Goodbye little darling, till we meet again.
